Στις 10 Ιουνίου του 323 π.χ. ο Αλέξανδρος Γ΄ ο Μακεδών Βασιλεύς του Βασιλείου της Μακεδονίας, αυτοκράτορας της Μακεδονικής αυτοκρατορίας και πατέρας του Ελληνιστικού κόσμου άφηνε την τελευταία του πνοή κάτω από περίεργες συνθήκες στη Βαβυλώνα.
Την επέτειο του θανάτου του Μακεδόνα Βασιλιά τίμησαν οι Ελληνορθόδοξοι της Συρίας την ώρα που στην παρακμάζουσα Ελλάδα ουδείς θυμήθηκε την επέτειο του θανάτου του και φυσικά κανείς από την πολιτική ηγεσία του τόπου.
Αλλά για ποια ηγεσία μιλούμε όταν με την συμφωνία των Πρεσπών ουσιαστικά παραχώρησαν στο σλαβικό κρατικό μόρφωμα των Σκοπίων το δικαίωμα να λέγονται «Μακεδόνες».
Τον στρατηλάτη εκπολιτιστή, διαφωτιστή και διδάσκαλο Μέγα Αλέξανδρο αναγνωρίζει και τιμά όλος σχεδόν ο πλανήτης, εκτός από τους “μικρόψυχους” και εντεταλμένους πολιτικούς ηγέτες της σημερινής Ελλάδας, μιας χώρας και ενός γένους που ο Αλέξανδρος τίμησε, δόξασε και διέδωσε παντού.